Hversu gott hefur þú það ?

Dag nokkurn tók mjög efnaður maður son sinn með sér í ferð út á land í
þeim tilgangi að sýna honum hvernig fátækt fólk býr.
Þeir dvöldu tvo daga og nætur á sveitabýli sem myndi teljast fátæklegt. Á
leiðinni til baka spurði faðirinn son sinn hvernig honum hafi þótt ferðin.
"Hún var frábær Pabbi."
"Sástu hvernig fátækt fólk býr?" spurði faðirinn. "Ó já," sagði sonurinn.
"Jæja, segðu mér, hvað lærðir þú af þessari ferð?" spurði faðirinn.
Sonurinn svaraði: "Ég sá að við eigum bara einn hund en þau eiga fjóra.
Við eigum sundlaug sem nær útí miðjan garð en þau eiga læk sem engan enda
tekur.
Við erum með innflutt ljósker í garðinum en þau hafa milljón stjörnur á
næturnar.
Veröndin okkar nær alveg að framgarðinum en þau hafa allan
sjóndeildarhringinn.
Við eigum smá blett til að búa á en þau eiga akra sem ná eins langt og
augað eygir.
Við höfum þjónustufólk sem þjónar okkur en þau þjóna öðrum.
Við þurfum að kaupa okkar mat en þau rækta sinn.
Við erum með háa girðingu til að verja okkur en þau eru umkringd vinum sem
verja þau. "
Faðir drengsins var orðlaus. Þá bætti sonurinn við: "Takk Pabbi, fyrir að
sýna mér hve fátæk VIÐ erum."

Athugasemdir

[Kittý Sveins, 30.11.2007 kl. 15:50]

Vá hvað væri nú yndislegt ef að maður gæti hugsað eins og börnin stundum!

[Soffía Valdimarsdóttir (IP-tala skráð) 1.12.2007 kl. 11:48]

Bragð er af þá barn finnur!