Sjálvirka vekjaraklukkan

Vildi óska þess að hún liti einhvernvegin svona út og ég gæti stillt hana sjálf....... 

 

en nei hún er í mannslíkingu gengur um eins og tíu fílar rétt fyrir klukkan átta á morgnana og skilur svo sína sjálfvirku klukku ALEINA eftir vælandi, þannig einhver annar sem sefur í sumarfríinu sínu er tilneyddur að fara fram úr og slökkva á henni.

Vekjarklukkan er  KLAUFDÝRIÐ hljóðláta

Frúin í frí með Frímanni

Já dagur eitt í sumarfríi hjá mér, það tekur mig alltaf viku að gíra mig úr vinnunni og átta mig á að ég sé komin í frí  

Um helgina sá ég aum á Frímanni úti á palli, þar sem fór að rigna, svo ég hleypti honum inn og ekki nóg með það heldur fórum við í IKEA  Frímann fann þessar fínu hillur undir vínylplötusafnið sitt og setti þær saman án þess að ein skrúfa yrði eftir  

Vinylplöturnar voru búnar að vera á hálfgerðum hrakhólum eftir jarðskjálftann og mér til mikillar gleði eru þær búnar að vera á víða og dreif um svefniherbergið  en nú er búið að flokka, raða og gera þær aðgengilegri

En í fríinu við förum í langþráða fullorðinsferð með slembru og húsbandinu hennar til Færeyja á Ólavsvöku  en eitthvað skemmtilegt ætlum við nú að gera með gulldrengnum áður en við förum, látum veður ráða hvað og hvert verður farið

En ég er farin í Laugaskarð

Frímann og sólin

Frímann, eða eins og ég kalla rafvirkjann þessa dagana þar sem hann er í sumarfríi, hefur fundið sér eitt og annað til dundurs þessa vikuna.

Þar sem veðrið hefur verið með eindæmum gott fór hann og keypti pallaolíu til þess að bara á pallinn. Nú ég er eins og góðri eiginkonu sæmir búin að hvetja hann áfram við vinnuna, gefið honum ís og kaffi um leið og ég hef setið og notið sólarinnar.

Þar sem ég hafði setið á pallinum dágóðan tíma ákvað ég að tími væri komin á að snúa steikinni og láta sólina skína á bakhlutann. Þrátt fyrir að stutt sé síðan að ég kom úr trjánum ná hendur mínar engan vegin að bera sólarvörn á bakið mitt.

Þar sem ég var búin að fylgjast með Frímanni maka olíu á pallinn bað ég hann að aðstoða mig

ER ekki viss um að það hafi verið rétt ákvörðun, en eitt er ég með á hreinu sólavörnin virkar fínt

útkoman var svona:

 

Pallurinn  minn að vanda sig   

        

Ég get ekki séð að hér hafi verið vandað til verks

Geri ráð fyrir að Frímann sofi á pallinum sínum þar sem eftir lifir af sumarfríinu

Veðrið kl.18:00

Svona var það í gærkvöldi

Nú byrgir þokan mér sýn

ég sólbrenn víst ekki á meðan

CP hátíð

Í gær brugðum við okkur upp í Reykholt í Biskupstungum á CP hátið í boði systur minnar og fjölskyldu, þetta er í annað skiptið sem við förum og skemmtum okkur konunglega, þar er maður umkringdur gullmolum.

Fyrir ykkur sem vitið ekki hvað CP stendur fyrir læt ég þetta fylgja

CP börn eru börn sem greinast með fötlun sem koma fram á fyrstu æviárum og einkennast að afbrigðilegum og seinkuðum hreyfiþroska. CP er afleiðing skaða eða áfalls á stjórnstöðum hreyfinga í heila, sem verða áður en hann nær fullum þroska. Skemmdirnar torvelda stjórnun hreyfinga og beitingu líkamans. Þær eru óafturkræfar og aukast ekki með tímanum. Fötlunin er margbreytileg og einkennin mismunandi. Sumir með CP hreyfa sig og þroskast næstum eðlilega á meðan aðrir þarfnast aðstoðar við allar daglegar þarfir. (vitnað í cp.is)

Hér er flottasti frændinn, systir hans og gulldrengurinn (með glóðurauga sem ekki má tala um)

Og frábært skemmtiatriði með Bahamagenginu

Nóg að gera á stóru heimili

Á laugardaginn fórum við með gulldrenginn á fótboltamót í Borgarnes

Um kvöldið hélt einn af stuðboltunum upp á fertugsafmæli sitt

Og á sunnudag vorum við í grilli í faðmi Litlagerðisfjölskyldunar

 

 

 

Fólk sem fætt er fyrir 1990 ætti að vera dáið samkvæmt þessu

Já, samkvæmt löggjöfum og skriffinnum nútímans ættu þau okkar sem voru börn á 5., 6., 7. og 8. áratuga síðustu aldar ekki að hafa lifað af.
HVERS VEGNA VAR ÞESSI NIÐURSTAÐA OKKAR SVONA?-Jú, barnarúmin okkar voru máluð með blýmálningu.

-Það var engin barnalæsing á lyfjaglösum, hurðum eða skápum og þegar við hjóluðum notaði ekkert okkar hjálm.

-Sem börn sátum við í bílum án öryggisbelta og/eða púða.

-Að fá far á vörubílspalli var sérlega gaman.

-Við borðuðum brauð með smjöri, drukkum gos með sykri, en fæst okkar lentu í offituvandamálum, því við vorum alltaf úti að leika

-Við deildum gjarnan gosflösku með öðrum og allir drukku úr sömu flöskunni án þess að nokkur létist.

-Við vörðum löngum stundum í að byggja kassabíl úr dóti og drasli og þutum á honum niður brekkuna, bara til að uppgötva að við höfðum gleymt bremsunum. Eftir nokkrar veltur lærðum við að leysa vandamálið.

-Við fórum að heiman snemma á morgnanna til að leika okkur allan daginn og komum aftur heim í kvöldmat Enginn hafði möguleika á því að ná í okkur yfir daginn.

-Engir farsímar. Ha, engir farsímar? Óhugsandi! Sumir áttu litlar talstöðvar sem var flott að eiga!

-Við áttum ekki Playstation, Nintento 64, X-box, enga tölvuleiki, ekki fjölmargar rásir í sjónvarpinu, ekki video, ekki gervihnattasjónvarp, ekki heimabíó, farsíma, heimilistölvu eða spjallrásir á Internetinu.

-Við eignuðumst vini! Við fórum bara út og fundum þá.

-Við duttum í skurði, skárum okkur, fótbrotnuðum, brutum tennur, en enginn var kærður fyrir þessi óhöpp. Þetta voru jú óhöpp. Það var ekki hægt að kenna neinum um? nema okkur sjálfum. Manstu eftir óhappi?

-Við slógumst, urðum blá og marin og lærðum að komast yfir það.

-Við lékum okkur í nýbyggingum, fundum upp leiki með naglaspýtum og drasli og átum Maðka og reyktum njóla. Þrátt fyrir aðvaranir voru það ekki mörg augu sem duttu út og ekki lifðu maðkarnir inni í okkur til eilífðar og margir gáfust upp á fyrsta njólanum!

-Við hjóluðum eða gengum hvert til annars, bönkuðum á dyrnar, gengum inn og létum eins og heima hjá okkur.

-Við lékum okkur úti eftir kvöldmat, fórum í fallin spýta, eina krónu, eltingaleik eða feluleik, svo ekki sé minnst á löggu og bófa. Svo þegar aldurinn sagði til sín fórum við í kossaleik og eignuðumst kærustu/kærasta.

-Það þurfti engar félagsmiðstöðvar eða neina til að stjórna okkur - Við stjórnuðum okkur sjálf.

-Sumir nemendur voru ekki eins glúrnir og aðrir, þeir lentu í tossabekk. Hræðilegt.... En þeir lifðu af.

-Engin vissi hvað Rítalín var og engin bruddi pillur sem barn.

-Við fórum í sunnudagsskóla eða sóttum KFUM og K, sungum og vorum í Skátunum og lærðum hnúta og kurteisi.

-Ef það sprakk á hjólinu lagfærðum við það í sameiningu og alveg sjálf.

-Morgunkornið okkar var m.a. TRIX morgunkorn, og við lifðum af litarefnið í því...  OG AFLEIÐINGIN ER ÞESSI!
 Síðustu 50 ár hafa verið sprengja nýsköpunar og nýrra hugmynda. Við áttum frelsi, sigra ósigra og ábyrgð og við lærðum að takast á við það allt saman. Við sem ólumst upp áður en löggjafi og stjórnvöld settu lög og reglur um líf okkar sem þeir segja að sé 'okkur sjálfum fyrir bestu'?.Þessi kynslóð hefur alið af sér fólk sem er tilbúið að taka áhættu, góð að leysa vandamál og bestu fjárfestar nokkru sinni.
Við áttum bara gott líf er það ekki? 

Þarf ekki

að fá annarra manna brandara lánaða, ég þarf greinilega bara að líta í kringum mig og horfa og hlusta á aðra fjöslkyldumeðlimi

Í gærkvöldi fékk ég þá snilldarhugmynd að fara upp að nýja hverasvæði og ná mér í svolítinn leir, já sko í lækningarskyni (er að finna góð ráð til þess að hjálpa rafvirkjanum að losna við exemið sem honum áskotnaðist svona alveg ókeypis í vetur) tók smá leir og set hann í þennan fína tupperware dall og lok ofaná (hvaða húsmóðir á ekki svoleiðis dalla sem hreinlega velta á móti manni þegar maður opnar vissa skápa í eldhúsinu, reyndar einn kostur við þá þeir brotna ekki)

Í dag þegar elsku klaufdýrið mitt kemur heim úr vinnu, sársvangur eins og alltaf, kíkir hann í dolluna góðu og sér ummm súkkulaði og stingur fingrinum í og fær sér stóra slummu beint í munninn  

Þegar við förum að hlægja að þessu hér í kvöld segir gulldrengurinn: ég hélt líka að þetta væri súkkulaðikrem og ætlaði að fá mér en fannst lyktin eitthvað skrítin og hætti við 

Hér eru þessar elskur á Reykhólum um helgina, klaufdýrið vildi endilega koma með ma og pa og af því að þeir voru svo stilltir strákar að þá gaf mamma lillunum sínum sleikjó

 

 

Soldið fljótfær ;0)

Hulda sem var komin á efri ár, var að hita sér kaffi í eldhúsinu þegar álfkona birtist allt í einu fyrir framan hana.

“Þú hefur lifað mesta fyrirmyndarlífi,” sagði álfkonan, og ég er komin til að verlauna þig og veita þér þrjár óskir.

Þú getur beðið um hvað sem þú villt og ég þarf ekki annað en sveifla töfrasprotanum til að þér veitist það.”

Hulda var nú heldur vantrúuð á þetta en ákvað í tilraunaskyni að biðja álfkonuna að breyta kaffikönnunni í peningahaug.

Álfkonan sveiflaði töfrasprotanum og kaffikannan varð að heilunhaugi af peningaseðlum.

“Jahérna!” kallaði Hulda upp yfir sig.

“Þetta er þá ekkert gabb!

Geturu kannski gert mig unga og fallega?”

Álfkonan sveiflaði aftur sprotanum og áður en varði sá Hulda í speglinum að hún var orðin ung og fögur.

“Tja, en nú langar mig að biðja þig að breyta elsku gamla kisa mínum í glæðsilegan, ungan mann.”

Álfkonan brást vel við því og fór síðan, en skildi Huldu eftir í eldhúsinu ásamt unga fallega manninum sem hafði verið kötturinn hennar.Hulda sneri sér að honum og dæsti:

“Loksins! Nú vil ég að við elskumst allan liðlangann daginn og nóttina!”

Ungi maðurinn leit á hana og sagði síðan skrækróma:

“Þá held ég nú að þú hefðir ekki átt að fara með mig til dýralæknisins til  að láta gelda mig góða!”

Sumarbros til kvenna

Þegar ég var yngri, vóg ég nokkrum kílóum minna. Ég þurfti aldrei að halda maganum inni þegar ég fór í þröngan kjól.

En nú, þegar ég er orðin eldri, hefur líkami minn brotist til frelsis. Og um þann hluta hans sem einu sinni var mitti, eru þægileg teygjanleg efni. Ítölsku skórnir þurfa að vera tveim númerum stærri en áður, ef ég kem þá fótunum yfirleitt í þá, og skrefbótin á sokkabuxunum sígur allt of oft niður undir hné. En ég hef einnig lært að það skiptir engu máli hvað gerist, eða hversu dimmt virðist yfir öllu í dag. Lífið heldur áfram og á morgun kemur betri dagur.

Ég hef lært, að það segir mikið til um manneskjuna hvernig hún bregst við þessum þremur hlutum 1. Rigningardegi 2. Týndum farangri 3. Flæktu jólatrésskrauti. Ég hef lært, að óháð því hvernig samband okkar er við foreldra okkar, komum við til með að sakna þeirra, þegar þau eru horfin á braut.

Ég hef lært, að það að verða sér úti um peninga og hluti, er ekki það sama og að skapa sér líf. Ég hef lært, að af og til býður lífið okkur upp á annað tækifæri. Ég hef lært, að maður getur ekki farið í gegnum lífið með hornabolta-hanska á báðum höndum. Öðru hvoru verður maður líka að gefa boltann til baka. Ég hef lært, að þegar ég ákveð eitthvað beint út frá hjartanu, þá hef ég yfirleitt hitt á hina einu réttu ákvörðun. Ég hef lært, að þó að ég sé sár, þurfi ég ekki að særa aðra. Ég hef lært, að á hverjum degi eigi maður að rétta öðrum höndina. Allir þurfa hlýjar hugsanir og vinalegt klapp á axlirnar. Ég hef lært, að ég er alltaf að læra eitthvað nýtt. Ég hef lært, að það sem þú segir og gerir vill gleymast, en fólk gleymir ekki hvernig þú lætur því líða.

Sendu þessa orðsendingu til frábærra kvenna í dag og eitthvað gott verður á vegi þínum... Þú hefur í það minnsta sagt öðrum konum að þér finnst þær frábærar, og kannski færðu þær til að brosa. En ef þú ekki gerir þetta... þá bilar rennilásinn og sokkabuxurnar rúlla niður á hæla, þangað sem ítölsku skórnir meiða þig...!

Góða helgi